Powłoki epoksydowe łączone metodą fuzji Awwa C213 Standard

Krótki opis:

Powłoki i wykładziny epoksydowe łączone metodą fuzji do stalowych rur i kształtek wodnych

To norma American Water Works Association (AWWA). Powłoki FBE są głównie stosowane na stalowych rurach i kształtkach wodnych, na przykład rurach SSAW, rurach ERW, rurach LSAW, rurach bez szwu, kolankach, trójnikach, redukcjach itp. w celu ochrony przed korozją.

Powłoki epoksydowe łączone metodą fuzji to jednoczęściowe powłoki termoutwardzalne w postaci suchego proszku, które po aktywacji cieplnej wywołują reakcję chemiczną na powierzchni rury stalowej, zachowując jednocześnie jej właściwości. Od 1960 r. zastosowanie rozszerzyło się na większe rozmiary rur jako powłoki wewnętrzne i zewnętrzne do zastosowań w gazie, oleju, wodzie i ściekach.


Szczegóły produktu

Tagi produktów

Właściwości fizyczne materiałów w postaci proszku epoksydowego

Gęstość właściwa w temperaturze 23℃: minimum 1,2 i maksimum 1,8
Analiza sitowa: maksymalnie 2,0
Czas żelowania w temp. 200 ℃: poniżej 120 s

Czyszczenie strumieniowo-ścierne

Nagie powierzchnie stalowe należy poddać obróbce strumieniowo-ściernej zgodnie z SSPC-SP10/NACE nr 2, chyba że nabywca określi inaczej. Wzór kotwicy lub głębokość profilu powinna wynosić od 1,5 mil do 4,0 mil (38 µm do 102 µm) mierzona zgodnie z ASTM D4417.

Podgrzewanie wstępne

Oczyszczoną rurę należy podgrzać wstępnie do temperatury niższej niż 260℃; źródło ciepła nie może zanieczyszczać powierzchni rury.

Grubość

Proszek powłokowy należy nakładać na podgrzaną rurę o równomiernej grubości warstwy utwardzającej nie mniejszej niż 12 mil (305 μm) na zewnątrz lub wewnątrz. Maksymalna grubość nie może przekraczać nominalnych 16 mil (406 μm), chyba że zaleci to producent lub określi to nabywca.

Opcjonalne testy wydajności żywicy epoksydowej

Nabywca może określić dodatkowe testy w celu ustalenia wydajności epoksydu. Można określić następujące procedury testowe, z których wszystkie należy wykonać na pierścieniach testowych rur produkcyjnych:
1. Porowatość przekroju poprzecznego.
2. Porowatość interfejsu.
3. Analiza termiczna (DSC).
4. Trwałe odkształcenie (giętkość).
5. Moczenie w wodzie.
6. Wpływ.
7. Badanie odspojenia katodowego.


  • Poprzedni:
  • Następny:

  • Napisz tutaj swoją wiadomość i wyślij ją do nas